Dingo pojawił w 2001 roku przy autostradzie wiślance. Miał ok. 5 mscy i ważył 7 kg.
Był zalękniony i wygłodzony. Po długich negocjacjach dał się zwabić do samochodu. Na początku bał się ludzi, innych psów, podczas głaskania zastygał w panicznym bezruchu. Pomyślałam „trudno, będę miała psa, który nie lubi się czochrać…”. Po paru miesiącach zamrożenie emocjonalne zaczęło przechodzić i dziki pies Dingo powoli zaczął się przekształcać w Mumka – przytulasa. Poligonem socjalizacji stał się dla Mumka dom na wsi, gdzie mieszkaliśmy w weekendy a gdzie co tydzień przyjeżdżał nowy zestaw turystów- kursantów wspinaczkowych. Wspinacze są zwierzolubni, więc po kolejnym roku Mumek przekonał się , że nikt mu nie chce zrobić krzywdy.
Codziennie robił kilkukilometrowy obchód po jurajskich okolicach, polując na myszy polne i króliki. O ile myszy udawało mu się złapać – zające wprowadzały go we frustracje. Po pogoni za zającem wracał zawsze pokonany. Mumek jest psem podróżniczym – zwiedził kawałek Europy i patrolował lasy północnych Katowic.
I tak Mumek doczekał sobie wieku emerytalnego i kiedy myślał, ze czeka go teraz bujanie się w legowisku i wspominanie dawnych czasów – w domu pojawiło się małe wredne ZŁO.
Zło wtargnęło na terytorium Mumka i uznało je za swoje. Początkowo Mumek postanowił przeczekać, aż Zło wróci skąd przyszło, a w międzyczasie ignorować intruza. Jednak okazało się że szczenior się zadomowił i zaczęła się druga młodość Mumka.
www.mumekiaszczurka.fotolog.pl
